z-dnia-na-dzien

Nadchodzi czas podsumowań. Mówi się, że jaki sylwester i nowy rok, taki cały rok. Czyli żadnych uniesień. Nic ekscytującego. Ale. Także od początku:

1. Nowa umiejętność- szkolenie

2. Dodatkowa praca związana z wcześniejszym szkoleniem

3. Wakacje upalne, nudne ( wcześniej wspomniana dodatkowa praca w weekandy, odwiedziny Malborka. 

4. Zaliczone 2 wesela ( jedno koleżanki ze studiów, drugie kolegi mojego "ukochanego")

5. Dwie wizyty tej samej babci w szpitalu

I teraz się zacznie....

6. Rok od zamieszkania z "ukochanym"

7. Awans w pracy wraz z podwyżką ( tak podejrzewałam, ale bardziej to było takie malutkie marzenie)

8. Kolejny szpital tej samej babci

9. Lekki pożar i znowu szpital tej samej babci

10. Rozpoczęcie certyfikatu specjalisty - który trwa nadal i jeszcze trochę

11. Śmierć mojej babci - tej samej co wcześniej ( tak na prawdę ona mnie wychowała)

12. Załamanie mamy.

13. Szpital mojej .... MAMY - coś z jelitami - musiałam pieska zabrać na tydzień do siebie(innego miasta)

14. Święta smutne- bez babci i we dwójkę, drugi dzień świąt- dojechał mój "ukochany"

15. Zapalenie płuc mojej mamy

......

Póki co to na tyle i to jeszcze bardzo ogólnie.... na szczegóły przyjdzie czas 31 grudnia :-) 

Jakieś postanowienia? Powoli się zbierają. Na pewno nie dopuszczenie do zaniżonego stanu emocjonalnego i fizycznego. Dlaczego? Mam rodzinne tendencje- tak mi się wydaje....

Sylwester szykuje się ciekawy, ale jak to w praktyce będzie to się okaże. 

Poczułam natchnienie! Byłam w siłowni wykupić karnet - i sam zapach i muzyka spowodowały, że od razu endorfiny podskoczyły.Dlaczego? Bo przypomniało mi się jak ćwiczyłam 4 razy w tygodniu. W prawdzie byłam już z biegiem czasu wymęczona, wymagnezowana ( bo nie uzupełniałam minerałów po wykańczającym treningu), ale psychicznie jakoś bardziej wypoczęta. Brzmi jak zbieżność- wymęczona fizycznie, ale wypoczęta psychicznie. Wszystkie złości, problemy, troski pozostawiałam tam na siłowni wraz z litrami potu . Robiłam już kilka podejść, aby zgubić wagę, lecz niestety- nie traciłam wagi, za to zyskałam mięśnie i byłam bardziej jędrna :-) najgorzej jest się pozbyć brzuszka- nogi, ramiona i klatka momentalnie stały się wyrzeźbione, brzuch troszeczkę mniejszy, gdyż spalał się tłuszcz i rosły mięśnie. Waga nie spadało, gdyż wypracowane mięśnie też ważą. W każdym bądź razie, czułam się bardzo dobrze. Ostatnio na siłowni widziano mnie w kwietniu tego roku. Troszkę rekompensowałam moje lenistwo, bieganiem po lesie. Teraz znowu poczułam chęć wysiłku. ROBIĘ TO BO LUBIĘ! Nie dla schudnięcia , a co najgorsze bo to jest modne. O nie nie nie nie!